آقاجون دیگر نمی گویم بیا

چرا باید بگویم بیا !!؟؟

مگر نیامدی، مگر نبودی ؟؟؟

از این به بعد می گویم

آقا جون برگرد

غلط کردیم

برگرد..

مهدی جان ؛

ای ماه تابان ، چراغ فروزان ، نور درخشان و ستاره ی راهنما در شدت تاریکی ها

و ای رهگذر شهرها و کویرها و گردباد دریاها .

مهدی جان ؛

ای آبِ گوارای زمان تشنگی و رهبر به سوی هدایت و نجات بخش از هلاکت .

مهدی جان ؛

ای آتش روشن روی تپٌه – رهنمای گمگشتگان – گرمی بخش سرمازدگان و ای روشن کننده ی هلاکت ها .

مهدی جان ؛

ای …

ابر بارنده ،

باران شتابنده ،

خورشید فروزنده ،

سقف سایه دهنده ،

زمین گسترده ،

چشمه ی جوشنده ،

و ای برکه و گلستان .

مهدی جان ؛

ای همدم و رفیق ، پدر مهربان ، برادر برابر ، مادر دلسوز به کودک

و ای

پناه بدگان خدا در گرفتاری های سخت …

آیا شود  ،  آیا شود که باز

از بعدِ سال ها خورشید سر زند ؟

از بوته هایِ خار ،

بروید شکوفه ها

نوشد کویرِ تشنه ،

مِی از جامِ ژاله ها

خندد به رویِ باغ

((بِشکُفتهِ لاله ها ))

تا دیده های ِ کورِ من و ما و او شود

بینا به رویِ ماه

روشن نموده راه

بیند جهانِ منتظر :

از دور می رسد

(( مهدیِ دین پناه )) .

سلامتی و تعجیل در امر فرج مهدی فاطمه(عج)

صلوات

مولای غریب و تنهای من!
پدر مهربان اهل عالم!
می خواهم غربتت را حکایت کنم؛ غربتی که دوازده قرن است ریشه دوانیده؛ غربتی که اشک آسمان و زمین را جاری ساخته؛ غربتی که حتی برای برخی محبانت، غریب و ناشناخته است؛ غربتی که اجداد طاهرینت پیش از تولد تو بر آن گریسته اند.
من از تصویر این غربت و غم ناتوان ام.
… از آنانی بگویم که خاطر شریف تو را می آزارند؟ از آنها که دستان پدرانه و مهربانت را خون ریز معرفی می کنند؟ از آنها که چنان برق شمشیرت را به رخ می کشند که حتی دوستانت را از ظهورت می ترسانند؟ از آنها که تو را به دور دست ها تبعید می کنند؟ از آنها که تو را دست نیافتنی جلوه می دهند؟ از آنها که به نام تو مردم را به دکه های خویش فرا می خوانند؟
… از خود آغاز می کنم که اگر هر کس از خود شروع کند، امر فرج اصلاح خواهد شد. می خواهم به سوی تو برگردم. یقین دارم بر گذشته های پر از غفلتم کریمانه چشم می پوشی؛ می دانم توبه ام را قبول می کنی و با آغوش باز مرا می پذیری؛ می دانم در همان لحظه ها، روزها و سال های غفلت هم، برایم دعا می کردی. من از تو گریزان بودم؛ اما تو هم چون پدری مهربان، دورادور مرا زیرا نظر داشتی آقای من ، مولای من ، یاورمن … العفو … العفو!